Żywy Różaniec to międzynarodowy ruch religijny założony w XIX w. przez Pauline-Marie Jaricot. Ma charakter modlitewny, a jego celem jest wspomaganie misji.
Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II – 20 osób (ciągle jednak istnieją grupy modlące po 15 osób – według tradycyjnego układu różańca.
W Polsce ruch ten jest bardzo rozpowszechniony, przyjmuje też formy Podwórkowych Kółek Różańcowych Dzieci, Nieustającego Różańca Papieskiego czy Różańca Rodziców. Na poziomie diecezji ustanawiani są w ramach „duszpasterstwa specjalistycznego” duszpasterze diecezjalni „Żywego Różańca”.
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
- w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
- Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
- Ofiarowania Pańskiego (2 II),
- Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
- Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
- Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
- w święto Królowej Różańca świętego (7 X),
- oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).
INTENCJE PAPIESKIEJ ŚWIATOWEJ SIECI MODLITWY 2022
PAŹDZIERNIK
O Kościół otwarty na wszystkich
Módlmy się, aby Kościół, wierny Ewangelii i odważny w jej głoszeniu, był miejscem solidarności, braterstwa i otwartości, doświadczając coraz bardziej synodalności.
LISTOPAD
Za dzieci, które cierpią
Módlmy się, aby dzieci, które cierpią ‐ te, które żyją na ulicy, ofiary wojen, sieroty ‐ miały dostęp do edukacji i mogły na nowo zaznać uczucia ze strony rodziny.
GRUDZIEŃ
Za organizacje wolontariatu
Módlmy się, aby organizacje wolontariatu i zajmujące się promocją człowieka znalazły osoby pragnące angażować się na rzecz dobra wspólnego oraz aby szukały wciąż nowych dróg współpracy na poziomie międzynarodowym.